U Čačku je večeras predstavljena monografija o manastiru Vaznesenju iz Ovčarsko-kablarske klisure, čiji je inicijator arhimandrit Timotej, iguman manastira.
U prethodnih nekoliko godina, grafički dizajner Jelena Kužetić i Aleksandar Perković su prikupljali materijal o manastiru, vršili njegov odabir i uradili dizajn.
Najobimnija građa o manastiru je pronađena u Narodnoj biblioteci Srbije u Beogradu.
Manastir Vaznesenje podignut je na severnim padinama Ovčara, a zbog svog položaja u klisuri nije dostupan pogledima putnika koji prolaze ovim područjem.
Može se samo pretpostaviti da je manastir izgrađen na temeljima stare manastirske crkve, ali o tome nema preciznijih podataka.
Prvi pisani trag je iz 1525. godine gde se pominje u turskom popisu stanovništva i sela.
To znači da je manastir postojao početkom 16. veka, a da datira iz ranijeg perioda. Ne zna se ko je ktitor i kada je podignut.
Manastir je najverovatnije stradao, kao i većina drugih svetinja u klisuri, za vreme Velike seobe 1690. godine.
Nakon više neuspešnih pokušaja obnavljanja, tek je tridesetih godina 20. veka, episkop Nikolaj Velimirović krenuo u obnovu ovog manastira.
Manastir je do 2012. godine bio ženski, kada je preimenovan u muški, blagoslovom blaženopočivšeg Episkopa žičkog Hrizostoma.
Promociju monografije “Manastir Sveto Vaznesenje”, u okviru manifestacije “Štampana reč 2019”, organizovali su Gradska biblioteka “Vladislav Petković Dis” i Udruženje Irmos.
Finansijska sredstva za pripremu i štampanje monografije je obezbedio grad Čačak.
U programu su učestvovali priređivač monografije Jelena Kužetić, profesor književnosti dr Vladimir Dimitrijević, iguman manastira Vaznesenja arhimandrit Timotej, kao i beogradski muzički sastav Čalgija koji je izveo stare srpske pesame.
Izvor: MNA
