Pre 117 godina, 11. novembra 1903. godine, u zaseoku Bukovac kod Čačka, u okolini Mrčajevaca, rođen je naš poznati zemljak Tatomir Anđelić. Porodica Anđelić, otac Pavle i majka Dmitra rođena Simićević, imala je šestoro dece pa je Tatomir odrastao sa svojih pet sestara. Majka mu je bila nepismena, a otac zemljoradnik sa četiri razreda tadašnje gimnazije, ali i narodni poslanik – demokrata.
Osnovnu školu je završio u Mrčajevcima 1914. godine, a školovanje nastavio tek 1919. godine (posle završetka Prvog svetskog rata). Za godinu dana ispolagao je šest razreda gimnazije, a naredna dva razreda pohađao je redovno. Viši tečajni ispit položio je u junu 1922. godine u Čačanskoj gimnaziji. Danas ga se Gimnazija u Čačku seća kao jednog od svojih najpoznatijih učenika.
Prema sopstvenoj želji studirao je matematiku, fiziku i astronomiju na Univerzitetu u Hajdelbergu u periodu od 1922. do 1927. godine. Školsku 1927/28. godinu proveo je na Filozofskom fakultetu u Beogradu, gde je juna 1928. godine završio matematičku grupu nauka. Na njegovo formiranje kao naučnika poseban uticaj imali su Mihailo Petrović (1868-1943), Milutin Milanković (1879-1958) i Anton Bilimović (1879-1970).
U periodu od oktobra 1928. do septembra 1945. godine radio je kao srednjoskolski profesor matematike, uglavnom u Drugoj beogradskoj gimnaziji koja se tada zvala Druga muška realna gimnazija. Istovremeno je držao i vežbe iz racionalne mehanike kod profesora Antona Bilimovića na fakultetu, kao honorarni asistent. Ispit za profesora srednje škole položio je 1932. godine.
Doktorsku disertaciju „Diferencijalne jednačine kretanja neholonomnog sistema u inkompresibilnoj tečnosti“ odbranio je u februaru 1946. godine. Posle razdvajanja Filozofskog fakulteta 1947. godine pripao je novoosnovanom Prirodno-matematičkom fakultetu gde je 1948. godine izabran za docenta na Katedri za mehaniku i astronomiju. Od 1. jula 1951. Anđelić je vanredni profesor za predmete mehanike, a od 1. maja 1957. godine je redovni profesor Prirodno-matematičkog fakulteta. Bio je šef Katedre za mehaniku i astronomiju u periodu od 1954. do 1962. godine, a posle njenog razdvajanja šef Katedre za mehaniku od 1964. do 1971. godine. Kada je 1971. godine Katedra za mehaniku, u okviru reorganizacije PMF-a postala Institut mehanike PMF u Beogradu, postao je upravnik tog Instituta. Bio je dekan Prirodno-matematičkog fakulteta u Beogradu od 1958. do1962. godine. Otišao je u penziju 1974. godine.
Veliki deo svog naučnog rada profesor Anđelić posvetio je astrodinamici i svemirskim letovima. Imao je veoma značajno mesto u Međunarodnoj astronautičkoj organizaciji i kao takav imao pristup lansirnim centrima i u SAD i u Sovjetskom Savezu. Upoznao je mnoge astronaute i kosmonaute i sa njima bio lični prijatelj. U najvećoj meri zahvaljujući njemu, u Beograd su u oktobru 1969. godine došli Nil Armstrong, Edvin Oldrin i Majkl Kolins, članovi posade svemirske letelice „Apolo 11“, koja se samo tri meseca pre toga, kao prva u istoriji čovečanstva, spustila na Mesec.
Profesor Anđelić izabran je 17. decembra 1959. godine za dopisnog člana Srpske akademije nauka i umetnosti, a 21. marta 1974. gpodine za njenog redovnog člana. Bio je direktor Matematičkog instituta SANU od 1969. do 1978. godine. Tatomir Anđelić bio je dopisni član Međunarodne astronautičke akademije u Parizu od 1969. i JAZU od 1975. godine. Dobitnik je Sedmojulske nagrade 1975., Vukove nagrade 1980., zatim Ordena rada sa crvenom zastavom 1965., Ordena zasluga za narod sa zlatnom zvezdom 1971. i Ordena Republike sa zlatnim vencem 1978. godine.
Profesor Anđelić bio je u braku sa suprugom Brankom, devojačko Petković, rođenom 1907. godine u Nišu. Imali su dvoje dece, sina Borislava, inženjera, i ćerku Nadu, arhitektu. Preminuo je 7. avgusta 1993. godine u Beogradu u svojoj 90. godini. Od 1. septembra 2005. po njemu se zove osnovna škola u Mrčajevcima.
Udruženje Čačana u Beogradu
