Jedna od specifičnosti i znamenitosti Srbije su spomenici – krajputaši. Nalaze se u selima, crkvenim portama i najčešće na raskrsnicama puteva, zbog čega su i dobili ime. Ovo su spomenici, očuvani u selu Lipnici kraj Čačka.
Krajputaša manje ima u gradovima. Zovu se i „prazan grob“, jer se podižu u znak sećanja na prerano umrlu, najčešće poginulu osobu, čiji grob je verovatno vrlo daleko ili se i ne zna gde je. Spomenik je trebalo da seća ljude koji prolaze tim putem, da je postojao taj neko, i na taj način da bude otrgnut od zaborava.
Po nekim mističnijim tumačenjima, spomenik-krajputaš, trebalo je da pokaže duši umrlog put do kuće.
Krajputaši datiraju od 14 veka. Prvi su nastali u Arilju. Najčešće su jednostavnog oblika, urađeni u monolitnom kamenu, kvadratnog ili pravougaonog oblika, visine od jednog do jednog i po metra, mada mogu da se nađu i viši, oko tri metra.
Ča Glas
